Jasper Walraven, ik snap ‘m helemaal. De PvdA’er diende vorige week tijdens de raadsvergadering in Duiven de ‘motie bitterballen’ in. Loopt een raadsvergadering uit tot na 22.00 uur, dan krijgt iedereen na afloop één of meerdere bitterballen. Natuurlijk met mayonaise, bijpassende sauzen en mosterd. Als je me ergens voor wakker kunt maken is het wel een kroket of een bitterbal. Als redacteur van Snackkoerier werd ik jarenlang op mijn wenken bediend. On tour langs cafetaria’s en restaurants proefde ik de meest waanzinnige varianten. Bitterballen met een vulling van gerookte forel, oesterzwammen of zalm, het kon niet op. Jasper en ik zijn zeker niet de enigen met bitterballen als guilty pleasure op het cv. In sportkantines, op verjaardagsfeesten, netwerkevents en vrijmibo’s is de bitterbal een graag geziene gast, een soort van allemansvriend, zeg maar gerust immaterieel erfgoed. Wie ook maar even had gedacht dat andere partijen gehakt zouden maken van zijn motie, kwam bedrogen uit. Iedereen stemde voor. Over erfgoed gesproken. Zaterdag was ik uitgenodigd op de 150e verjaardag van Fort Pannerden. Een juweel dichtbij huis voor jong en oud en als onderdeel van de Hollands Waterlinie officieel Unesco werelderfgoed. Er waren geen bitterballen. Maar de Warsteiner en de hapjes smaakten uitstekend. Mijn tip: maak eens de oversteek naar Doornenburg vanuit