Ik baal. En niet zo’n klein beetje ook. Van het parkeer- en vergunningenbeleid van de gemeente Zevenaar. Ja, noem het maar pure frustratie.
Beleid is prima, over betaald parkeren kun je natuurlijk blijven discussiëren, feit is dat de gemeenteraad hiervoor heeft gekozen. Klaar.
Maar het werkt alleen als de techniek achter het systeem werkt, handhavers geen blinddoek voor hebben en niet met twee maten meten.

Klein geld werkte voor mij niet, vandaar de keuze voor een Stadspas. Van het geschetste gebruikersgemak is niets terechtgekomen.
De techniek hapert, met name aan de Schievestraat is het schering en inslag. Elke keer bied ik mijn pas aan en meld ‘m af. Althans dat denk ik. Ondanks een piep komt de registratie regelmatig niet binnen. Dat heeft me al een keer een paar euro gekost en vorige week een bekeuring van zestig euro. De afmelding van de pas werd als aanmelding gezien, omdat de aanmelding niet geregistreerd was. Stadsparkeren noemt dit geen storing. Het is ‘eigen schuld, dikke bult’. Alle risico’ s voor een niet waterdicht systeem liggen dus bij de gebruiker. Dan denk je dat je alles gehad hebt, maar nee, hou je vast. Daar komt het. ‘Als u bezwaar maakt tegen de bekeuring, vraag dan of ze contact met ons willen opnemen, dan doen wij een goed woordje voor u en kunnen wij aangeven dat u altijd trouw uw Stadspas gebruikt.’ Net of ik zwakbegaafd ben en niet zelf op de printknop kan drukken voor mijn parkeerhistorie. Bloedgeld? Of commercieel belang? Ik laat het in het midden. Mijn vraag: wil je als gemeente Zevenaar met zo’n partij in zee?

Gelukkig zijn de twee controleurs van het eerste uur wél vervangen. Waarom een zzp’ er met een Hyundai i10 die zich altijd aan de regels houdt wél een bekeuring krijgt en de voorzitter van MKB Montferland met een dikke bak niet, terwijl hij midden op de Schoolstraat parkeert zonder te betalen, ik weet het niet.
Toon Albers, wethouder van verkeer, mag het me uitleggen. Kennelijk loont marchanderen.
Wel zou ik de nieuwe handhavers even langs een opticien sturen. Wanneer je een vergunninghouder aan de Oranjelaan een prent van negentig euro geeft, terwijl de vergunning strak tegen de voorruit zit geplakt, dan is er iets grondig mis met je gezichtsvermogen. Het overkwam mijn zus, een dag nadat ik de klos was.

Ik heb niet de illusie dat er van gemeentewege ook maar iets verandert aan hoe het nu werkt. Maar trek in nog meer onterechte boetes en frustratie heb ik niet. Daar word je geen aangenamer persoon van voor je omgeving. Ik heb de parkeergarage voldoende gesponsord. Daar kun je een hoop leuke dingen van doen.
Alles op de fiets doen zal niet gaan. Gelukkig leiden er meer wegen naar Rome.
Niet dat ik grootverdiener ben, maar de middenstand in Didam zal daar blij mee zijn.
Zin in Zevenaar?
De Stad in?
Nee, het wordt De Stad uit.
Eén troost. Het kan nog erger: een parkeerbon voor een rouwwagen.