Het kan vriezen en het kan dooien. Soms heb je zo’n dag. Als er één ding stukgaat in en rondom huis, dan volgt de rest vanzelf.  Murphy zou niets liever willen. Het begon met een lekkende kraan. Toen begaf de afwasmachine het, zakte ik door een wc-bril en terwijl de mussen van het dak vielen, overleed als kers op de taart mijn laptop. Nou is technisch inzicht niet mijn sterkste punt, een snelle opgever ben ik niet. Dus ging ik gewapend met  YouTube-tutorials aan de slag om te redden wat er nog te redden viel. Die moeite bleek tevergeefs. Technische skills ontwikkelen, je kunt er in mijn ogen niet vroeg genoeg mee beginnen. Ik moest het zelf vroeger doen met de handenarbeidlessen van juffrouw Hoogstraten. Ik blonk vooral uit in afwezigheid. Gelukkig zijn de tijden veranderd. Het primair en voorgezet onderwijs in de Liemers zetten met verschillende initiatieven in op het stimuleren van techniekonderwijs. Vaak samen met het bedrijfsleven. Denk aan ‘Sterk Techniek Onderwijs’, Technoplaza en Lokaal 2. Het Candea College kent zelfs een Technasium. Hopelijk brengen deze techniekinjecties een nieuwe generatie redders in nood voort. Alhoewel. Soms is er geen houden aan. Lang geleden hielp mijn huisgenoot de koelkast een handje bij het ontdooien. Iets té enthousiast. Een sissend geluid volgde. Met ducttape bedreef hij daarna struisvogelpolitiek. De in allerijl opgeroepen monteur van Expert keek en zei: ‘dat is dan 999’. Dat bleek geen foutcode, maar de prijs van een nieuw koelkast. In guldens nog, maar mét ontdooifunctie.