Spellingfouten. Het gebeurd… Ik heb er een broertje dood aan. Niet raar voor iemand die als tekstschrijver en webredacteur door het leven gaat. Toch moet ook ik af en toe woorden in het Groene Boekje opzoeken. Omdat logica ontbreekt. Logica met een c ja en niet met een k. De gemakkelijkste spelling is een spelling die houvast biedt. Bijvoorbeeld doordat die fonetisch is, en dicht bij de uitspraak blijft. Afschaffen die c dus, behalve in de combinatie sch. Maar nee hoor, het blijft product. Produkt kan niet. Een fonetische schrijfwijze gebeurt wel met veel woorden die uit Engeland zijn komen overwaaien. In Engeland ‘toast ‘ je op iemand of een gebeurtenis. In Nederlands is het toosten. Ik wist het niet, ik heb in de afgelopen jaren altijd het woord toasten gebruikt in commerciële en journalistieke producties als het om proosten ging. Niet één keer, maar welgeteld zes keer. Dat kon vroeger, maar na de zoveelste spellinghervorming niet meer: toasten betekent in het Nederlands alleen nog brood roosteren.
Geen eindredacteur die er naar kraaide.
Zo ook in de uitnodigingstekst die ik deze week schreef voor een opdrachtgever in verband met de feestelijke opening van zijn nieuwe pand. Een klant van hem vond het om te gillen. Toevallig ook iemand voor wie teksten schrijven dagelijkse kost is. Maar net als ik zonder het Groene Boekje struikelt over het aaneenschrijven van woorden of het los van elkaar schrijven, om streepjes tussen twee-eiig, om tekort schieten of tekortschieten. Mijn opdrachtgever was not amused. Of is het not amjuust? Formeel heeft hij helemaal gelijk. Het kan niet. Het moet toosten zijn. Maar waarom blijft Xbox dan wel bestaan en wordt het geen Iksboks? Is dat de spel(l)ing van het lot? En waarom kun je een akkoord gewoon accorderen, bestaat akkefietje naast akkevietje en doodsstrijd naast doodstrijd? Geef mijn portie maar aan Fikkie. Of Vikkie misschien. De officiële spelling biedt veel vrijheid als het gaat om de schrijfwijze van de tussenklanken ‘e’, ‘en’ en ‘s’. In een land waarin kinderen geen Kayleigh meer heten, maar Cayly en ‘Maik’ meer gemeengoed is geworden dan ‘Mike’, kunnen toosten en toasten toch gewoon hetzelfde betekenen en naast elkaar bestaan?
Voor mijn opdrachtgever weet ik voor 12 december wel een oplossing: champagne met een klein stukje geroosterd brood. Een toost met een toast. Proost! Op zijn nieuwe kantoor!